Isang karumaldumal na krimen ang nangyari sa magkapatid na Chiong ng Carcar, Cebu, hindi mo masisisi ang ama’t ina ng magkapatid.
NGUNIT. Ang hindi ko maintindihan ay kung bakit. BAKIT ang isang binatang nasa Luzon, nung araw na nangyari ang krimen ay isa sa mga akusadong suspek.
Napatunayan ito pagka’t mayroong lagpas tatlumpung witnesses na ang akusadong si Paco Larranaga, ay nasa Luzon nung araw na naganap ang krimen.
Ayon sa aking pananaliksik, maraming anggulo ang tinitignan. Sa dokyumentaryong “Give Up Tomorrow” na gawa nang extended-family ni Paco, ay halatang-halata na ang lahat ng mga inakusa sa kaniya/kanila (Chiong 7) ay hindi totoo. Bias ang judge at bayaran ang mga taong humawak sa kaso. Maraming koneksyon ang Chiong sa politika. Pinakita sa dokyumentaryo ang kababuyang gumagalaw sa sistema sa pagkamit ng hustisya.
NAKAKAHIYA. Bilang Pilipino at hindi pa namulat nung panahong yon, nakakahiya maging Pilipino sa mga ganitong pangyayari.
NAKAKALUNGKOT. Nakakalungkot pagka’t magda-dalawang dekada na ngunit ngayon lang ito napansin sa tulong ng SOCIAL MEDIA. Sa panahong iyon, ang media ay tutok sa panig ng Chiong.
NAKAKATAKOT. Suporta ako sa hiyaw ng mga tao ngayong bagong administrasyon tungkol sa pag-legalized sa DEATH PENALTY. Naintinidhan ko na kung bakit ang Pilipinas, kahit sa dami ng kriminal na kailangang mahatulan ng kamatayan, ay hindi pwede mag-legalized ng death penalty KUNG GANITONG KLASE NG JUSTICE SYSTEM meron tayo. HINDING HINDI PWEDE I-APPLY SA PILIPINAS ANG DEATH PENALTY.
UMAASA. Umaasa akong sa tulong ng madaming nakapanood ng GIVE UP TOMORROW, ay mag petition ang taong bayan at hingin sa Pangulo ng Republika ng Pilipinas, na buksan ulit ang kasong ito at ireview ang kaso ng Chiong Sisters. Hindi matatapos ang aking paghihintay hanggang sa mabigyan ng hustisya ang kailangang bigyan ng Hustisya
“It is a shame for the Philippines. It is a shame for law enforcement. It is a shame for the justice system and nobody cares” -Solita Monsod, Give Up Tomorrow
Natasha's Blog 